Neoliberal Ahlak ve Yoksulluk Kıskacında Batmanlı Kadınların Mikrokredi Deneyimleri

Yazarlar

  • Semiha Arı
  • Çağla Diner

DOI:

https://doi.org/10.33831/jws.v17i2.208

Anahtar Kelimeler:

mikrokredi- neoliberalizm- yoksulluk- kadın yoksulluğu- kadınların güçlenmesi

Özet

Bu çalışma, Batman’da Türkiye Grameen Mikrofinans Programı’na katılan kadınların kredileri ne amaçla kullandıkları bilgisinin yanı sıra onların program hakkındaki görüşlerini, borçluluk deneyimlerini ve yaşam koşullarını kadınların ağzından aktaracaktır. Küçük bir grup kadınla yapılan niteliksel bir araştırmaya dayanan çalışmanın ortaya çıkardığı bulgular, 2000’li yıllarda dünyada ve Türkiye’de giderek yaygınlaşan mikrokredi programlarının gerek söylemsel olarak gerekse de uygulamada neden bu kadar önem kazandığının sorgulanması gerektiğine işaret etmiştir. Mikrokredi programlarının bir parçası olduğu mikrofinans sektörünün büyümesi ve Türkiye’nin de arasında olduğu birçok devlet ve uluslararası kuruluş tarafından bizzat desteklenmesi kapitalizmin bugün ancak finansal genişleme yoluyla varlığını sürdürebiliyor olması ile yakından ilgilidir. Çoğu kere yoksullukla mücadele amacını güttüğünü iddia eden mikrokredi programları ayrıca devletlerin halklarına karşı sahip oldukları birçok yükümlülükten sıyrılmalarını öngören neoliberal yönetim mantığı ile de iyi bir uyum içerisindedir. Batman’da mikrokredi kullanan kadınlarla yapılan görüşmelere dayanan bu araştırma neoliberalizmle birlikte devletin nasıl dönüştüğü üzerine düşünmemize imkân tanımış ve devletin, ekonominin ve yönetim mantığının değiştiği bu dönüşümde kadınlara ne tür rol ve fonksiyonlar biçildiğini daha açık bir şekilde görmemizi sağlamıştır. 

Referanslar

Adaman F. & Bulut T. (2007). Diyarbakır’dan İstanbul’a 500 Milyonluk Umut Hikayeleri Mikrokredi Maceraları. İstanbul: İletişim.
Buğra, Ayşe (2007) Yoksullukla Mücadele Yöntemi Olarak Mikrokredi: Acıklı Bir Hikâye. Sosyal Politika Forumu Bülteni, 2 (Ocak).
Cockburn A. (2006). The Myth of Microloans. Weekend Edition. Inernet adresi: http://www.counterpunch.org/cockburn10202006.html. Erişim tarihi 06.01. 2011.
EIU (Economist Intelligence Unit) (2014). Global Microscope 2014: The Enabling Environment for Financial İnclusion. Sponsored by MIF/IDB, CAF, ACCION and Citi. EIU, New York, NY. Internet adresi: https://centerforfinancialinclusion blog.files.wordpress.com/2014/11/eiu_global_microscope_2014.pdf. Erişim tarihi: 28.7.2015.
Elyachar J. (2002). Empowerment Money: The World Bank, Non-Governmental Organizations, and the Value of Culture in Egypt. Public Culture, 14(3): 493-513.
Ergüneş N. (2011). Kadınlara Yönelik Kredi Biçimleri ve Kadın Emeğinin Enformelleşmesi. İçinde Dedeoğlu S. & Öztürk M.Y.(Der.), Kapitalizm, Ataerkillik ve Kadın Emeği: Türkiye Örneği, İstanbul: Sav.
Harvey D. (2005). A Brief History of Neoliberalism. New York: Oxford University Press.
Isserles R.G. (2003). Microcredit: The Rhetoric of Empowerment, the Reality of Development As Usual. Women's Studies Quarterly, 31(3-4): 38-57.
Karim L. (2008). Demystifying Micro-credit: The Grameen Bank, NGOs, and Neoliberalism in Bangladesh. Cultural Dynamics, 20(1): 5-29.
Lofça İ., Aydın A.H., Güngör S. & Büyükyenigün Ö. (2010). Mikrokredi ve Yoksulluk: Yoksulluğun Olmadığı Bir Dünyaya Doğru. Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Valiliği.
Microcredit Summit Campaign. About the Campaign. Internet adresi: http://www.microcreditsummit.org/about-the-campaign2.html. Erişim Tarihi: 18.7.2015.
Moghadam V.M. (2005). The ‘Feminization of Poverty‘ and Women‘s Human Rights. Social and Human Sciences Papers in Women’s Studies/Gender Research, No.2.
Planet Rating Global Microfinance Rating Agency. Turkish Grameen Microcredit Program, Turkey. Internet adresi: http://www.mixmarket.org/sites/default /files/tgmp_sp_r-planet_rating_11.pdf. Erişim tarihi: 31.7.2015.
Rankin K. (2001). Governing Development: Neoliberalism, Microcredit, and Rational Economic Women. Economy and Society, 30(1): 18–37.
Rozas D. (2015). Microfinance in Mexico: Beyond the Brink. 19 June, 2015. European Microfinance Platform. İnternet adresi: http://www.e-mfp.eu/blog /microfinance-mexico-beyond-brink. Erişim Tarihi: 18.7.2015.
Soykan T. (2006). Damla damla kredi yoksulluğu alt etti, Radikal, 8 Mayıs 2006. Internet adresi: http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=1867 07. Erişim tarihi: 31.7.2015.
TGMP (2008). 10,000’inci Üyeye Mikrokredi. Ankara:TGMP.
TGMP (2015). Mikrokredi Turkiye Grameen Mikro Finans Programı, 1 (1). İnternet adresi: http://tgmp.net/admin/pages/files/mikrokredi_bulten_we b.pdf. Erişim tarihi: 30.7.2015.
TGMP Sunum. İnternet adresi: http://www.tgmp.net/tr/. Erişim tarihi: 17.7.2015.
Türkiye İsrafı Önleme Vakfı Mikrokredi Merkezi-TGMP (2012) Yasal Mali Tablolar ve Bağımsız Denetçi Raporu. İnternet adresi: http://www.tgmp.net/ Raporlar /e064d35d-c987-4686-9239-b8cc5ef6ee9a.pdf. Erişim tarihi: 17.7.2015.
Weber H. (2004). The 'New Economy' and Social Risk: Banking on the Poor? Review of International Political Economy, 11(2): 356-386.
Yunus M. (1998). Poverty Alleviation: Is Economics Any Help? Lessons from the Grameen Bank Experience. Journal of International Affairs, 52(1): 48-65.
Yunus M. (2004). Grameen Bank, Microcredit and Millennium Development Goals. Economic and Political Weekly, 39(36): 4077-4080.
Yunus M., Moingeon B. & Lehmann-Ortega L. (2010). Building Social Business Models: Lessons from the Grameen Experience. Long Range Planning, 43(2-3): 308–325.

İndir

Yayınlanmış

2016-12-12

Nasıl Atıf Yapılır

Arı, S., & Diner, Çağla. (2016). Neoliberal Ahlak ve Yoksulluk Kıskacında Batmanlı Kadınların Mikrokredi Deneyimleri. Kadın/Woman 2000, Journal for Women’s Studies, 17(2), 1–26. https://doi.org/10.33831/jws.v17i2.208