Feminist Bir Film Pratiği Olarak Geriye Kalan Filmine Bakmak: Kadın Karakterler Üzerinden Bir İnceleme

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.33831/jws.v18i2.252

Anahtar Kelimeler:

kadın yönetmenler- kadın filmleri- toplumsal cinsiyet- Türk sineması

Özet

Bu çalışmanın amacı kadın yönetmenlerin filmlerinde kadın temsiliyetinin ve kadın sorunlarının ele alınış biçimlerinin farklılaşabileceğini göstermeye çalışmaktır. Bu bağlamda günümüz Türk sinemasının kadın yönetmenlerinden Çiğdem Vitrinel’in Geriye Kalan filmi kadın karakterler üzerinden incelenmektedir. Son dönem feminist film örneklerinden olan Geriye Kalan, kadınların hikâyelerine odaklanarak evlilik-aile-çocuk ilişkisini anlatmakta ve kadın-erkek ilişkilerindeki sorunlara değinmektedir. Buna ilaveten filmde ataerkil sistem içinde evli kadına yüklenen rollerin onları mutlu edip etmediği, kendisine yüklenen bu rollerden vazgeçmekte cesur olup olmadıkları üzerinde durulmaktadır. Bu araştırma da kadın yönetmenin filmin konusunu nasıl inşa ettiğine, kadın karakterlere nasıl bir ifade alanı açtığına bakmaktadır.

Referanslar

Beauvoir de S. (1981). Kadın Evlilik Çağı. İstanbul: Payel Yayınları.
Bora A. (1997). Kamusal Alan/Özel Alan: Mahrumiyet-Özgürleşme İkileminin Ötesi, Toplum ve Bilim, 75: 85–93.
Dönmez-Colin G. (2008). Turkish Cinema: Identity, Distance and Belonging. London: Reaktion.
Eisenstein Z. R. (1994). Ataerkil Sistem, Annelik ve Kamusal Hayat (Çev: Timisi N.). İçinde İLEF Yıllık’93. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınlar: 245-260.
Esen K.Ş. (2010). Türk Sinemasının Kilometre Taşları. İstanbul: Agora Kitaplığı. Kellner D.& Ryan M. (2010). Politik Kamera (Çev: Özsayar E.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Kırel S. (2009). Pelin Esmer'in "Oyun" Belgeseli Çerçevesinde Kadın Deneyimlerinin Aktarılmasında Belgesel Filmin Yeri. Kültür ve İletişim, 12(1): 127-159.
MacKinnon. A.C. (2015). Feminist Bir Devlet Kuramına Doğru (Çev: Yöney T.). İstanbul: Metis Yayınları.
Mohanna C. (1993). Filmlerde Kadınlar (Çev: Demiray E.). 25.Kare, 5: 18-21.
Özön N. (2013). Türk Sineması Tarihi 1896-1960. İstanbul: Doruk Yayınları.
Öztürk R.S. (2000). Sinemada Kadın Olmak. İstanbul: Alan Yayıncılık
Öztürk R.S. (2004). Sinemanın Dişil Yüzü Türkiye’de Kadın Yönetmenler. İstanbul: Om Yayınevi.
Öztürk R.S. (2010). Hard to Bear: Women’s Burden in the Cinema of Yeşim Ustaoğlu. İçinde Laviosa F. (Ed.), Visions of Struggle in Women’s Filmmaking in the Mediterranean . New York: Palgrave MacMillan:149-164.
Smelik A. (2008). Feminist Sinema ve Film Teorisi. İstanbul: Agora Kitaplığı.
Suner A. (2006). Hayalet Ev: Yeni Türk Sinemasında Aidiyet, Kimlik ve Bellek. İstanbul: Metis Yayınları.
Türk B.H. (2015). Şiddete Meyyalim Vallahi Dertten: Hegemonik Erkeklik ve Şiddet. İçinde Yarar B. (Der.), Şiddetin Cinsiyetli Yüzleri. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları: 85-11.
Ulusay N. (2004). Günümüz Türkiye Sinemasında “Erkek Filmleri”nin Yükselişi ve Erkeklik Krizi. Toplum ve Bilim, 101: 144-161.
Walby S. (2016). Patriyarka Kuramı (Çev: Osmanağaoğlu H.). Ankara: Dipnot Yayınları.
White P. (2015). Women’s Cinema, World Cinema. Durhamand London: Duke University Press.

İndir

Yayınlanmış

2017-10-10

Nasıl Atıf Yapılır

Zengin, G. G. (2017). Feminist Bir Film Pratiği Olarak Geriye Kalan Filmine Bakmak: Kadın Karakterler Üzerinden Bir İnceleme. Kadın/Woman 2000, Journal for Women’s Studies, 18(2), 55–68. https://doi.org/10.33831/jws.v18i2.252