Rumeli’de Kadınların Çalışma Hayatındaki Yeri: Klasik Dönemden Modern Döneme
DOI:
https://doi.org/10.33831/jws.v18i1.263Anahtar Kelimeler:
Osmanlı tarihi- Rumeli- kadın tarihiÖzet
Osmanlı kadınının sosyal hayat içindeki yeri ekonomik hayattakine kıyasla daha fazla incelenmiştir. Ancak klasik dönemden modern döneme geçişte kadının farklılaşan konumunu özellikle de karşılaştırmalı yöntem aracılığıyla ortaya koyabilmek, sosyal ve ekonomik değişimlerin birlikte düşünülmesi ile daha net anlaşılacaktır. Bu çalışmanın amacı; Osmanlı İmparatorluğu’nun kuruluştan itibaren önemli bir parçası olan Rumeli’de kadınların konumunun klasik dönemden modern döneme nasıl değiştiğini incelemektir. Rumeli’de kadının konumundaki değişimi ortaya koyabilmek; Osmanlı modernleşmesinin sosyal hayata yansımasına Rumeli özelinde ışık tutmuş olacaktır. Rumeli’de de imparatorluğun genelinde olduğu gibi kadının yaşamdaki konumu; kırsal ve kentsel olarak farklılaşmaktadır. Klasik dönemde kırsal yaşamda tarım ve hayvancılığın öne çıkması kadının yerini önemli kılmaktaydı. Kırsal bölgede yaşayan kadının sosyal yaşamı daha özgür ve ekonomik hayata katkısından dolayı da aile içindeki konumu güçlüdür. Kentlerde ise kadınların yaşam standartları daha iyi ve sosyal imkânları fazlaydı. Ancak kentlerde çalışmak zorunda olan bir kadının iş bulma olanağı, kırsalda yaşayan kadına göre daha zordu. 19.yüzyıl gelişmeleri ile birlikte Rumeli kadınının genel konumu da değişti. Özellikle kentli kadınların ekonomik imkânları arttı. Rumeli’de artan fabrika üretimi, ekonomik gelişmeler ve savaşlar nedeniyle erkek işgücünün üretime daha az katkı sağlaması, kadınların ekonomik hayat içinde daha fazla etkin rol almalarını sağladı. Ekonomik olarak güçlenen kadınların sosyal konumu da iyileşti.
Referanslar
Akbayar N. (1999).Tanzimat’tan Sonra Osmanlı Devleti Nüfusu, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 5:1238-1248.
Akdeniz S. (2011). Tanzimat Dönemi Edebiyatçılarının Kadın Problemine Yaklaşım Biçimleri. Internet adresi: http://cws.emu.edu.tr/en/conferences /2nd_int/pdf/safiye%20akde niz.pdf. Erişim tarihi: 14.7.2015.
Avcı Y. (2007). Osmanlı Devletinde Tanzimat Döneminde Otoriter Modernleşme ve Kadının Özgürleşmesi Meselesi. Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, 21: 1-18.
Aydın M. (2002). Osmanlı Dünyasında Yahudi Kira Kadınlar. Belleten, LXV (243): 623-635.
Baş E.(2006). Arşiv Belgelerinden Hareketle XVIII. Y.Y. Osmanlı Toplum Hayatında Kadın. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
BOA.A.DVNS.MHM.,10/MF.MKT.,199/İ.DH.,1344/BEO.,2664/ZB.,311/DH.İD.,65/ İDUİT.,120.
Çakır İ.E. (2014). Osmanlı Toplumunda Köle ve Cariyeler, Sofya 1550-1684. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 36: 201-216.
Çimen A. (2012). Sayım, Kayıt Düzeni ve Teşkilatlanma Açısından Osmanlı’da Nüfus Hizmetleri. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(3): 183-216.
Demir F. (2008). Tarihsel Süreç İçinde Kadın Hakları ve Kadının Çalışma Hayatı İçindeki Yeri. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 21(4): 8-24.
Dingeç E. (2010).Osmanlı Toplumunda Kadınların Üretime Katkıları. History Studies, 2(1): 9-30.
Dulum S. (2006).Osmanlı Devleti’nde Kadının Statüsü, Eğitimi ve Çalışma Hayatı (1839-1918). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Dumont P. (2014). Yahudi, Sosyalist ve Osmanlı Bir Örgüt, Selanik İşçi Federasyonu. İçinde, Tunçay M. & Zürcher E.J. (Der.), Osmanlı İmparatorluğu’nda Sosyalizm ve Milliyetçilik (1876-1923). İstanbul: İletişim Yay: 73-112.
Elibol N. (2007). Osmanlı İmparatorluğu’nda Nüfus Meselesi ve Demografi Araştırmaları. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(2):135-160.
Emen H. (2010). 494 Numaralı Tahrir Defterine Göre Rumeli Bölgesinde Nüfus ve Yerleşme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ertuğrul Ö. (1991). Avrat Pazarı. DİA, IV: 125.
Evliya Çelebi Seyahatnamesi (2001). Dağlı Y. & Kahraman S.A. (Haz.), 5. İstanbul: YKY.
Evliya Çelebi Seyahatnamesi (2003). Dağlı Y. & Kahraman S.A. (Haz.), 8. İstanbul: YKY.
Faroqhi S. (2004). Krizler ve Değişim 1590-1699. İçinde, İnalcık H. & Quataert D.(Ed.), Osmanlı İmparatorluğu’nun Ekonomik ve Sosyal Tarihi 2. İstanbul. Eren Yayıncılık: 543-757.
Faroqhi S. (2008). Osmanlı Dünyasında Üretmek, Pazarlamak, Yaşamak. İstanbul: YKY.
Filan K. (2009). Osmanlı Bosnası’nda Vakıf Kuran Kadınlar. İçinde, Buturović A. & Schick İ.C. (Der.), Osmanlı Döneminde Balkan Kadınları Toplumsal Cinsiyet, Kültür, Tarih. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları:109-136.
Gerber H. (Nov.1980). Social and Economic Position of Women in an Ottoman City, Bursa, 1600-1700. International Journal of Middle East Studies, 12(3): 231-244.
Gökçe T. (2007). 1695 Tarihli Mufassal Avarız Defterine Göre Filibe Kazasında Nüfus ve Yerleşme Düzeni. Tarih İncelemeleri Dergisi, 22(2): 53-107.
Gülmez M. (1996). 1908 Grevleri. İçinde, Türkiye Sendikacılık Ansiklopedisi 1. Ankara: Tarih Vakfı Yurt Yayınları:175-178.
Gülmez M. (1999). Tanzimat’tan Sonra İşçi Örgütlenmesi ve Çalışma Koşulları (1839-1919). İçinde, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 3. İstanbul: İletşim Yayınları: 792-802.
Gülten S. (2012). XVI. Yüzyılda Prizren Kazası. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(20): 184-199.
Gülten S. (2013). Prizren Vakıflarına Dair. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(24):133-141.
Güzel Ş. (1999). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Toplumsal Değişim ve Kadın, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 3. İstanbul: İletşim Yayınları: 858-874.
İnalcık H. (1996). Köy, Köylü ve İmparatorluk. İçinde, Eren M.S. (Haz.), Osmanlı İmparatorluğu Toplum ve Ekonomi. İstanbul. Eren Yayıncılık:1-14.
İnalcık H. (1996). Osmanlılar’da Raiyyet Rüsûmu. İçinde, Eren M.S. (Haz.), Osmanlı İmparatorluğu Toplum ve Ekonomi. İstanbul. Eren Yayıncılık: 31-65.
Jennings R.(Jan.1975). Women in Early 17th Century Ottoman Judicial Records: The Sharia Court of Anatolian Kayseri. Journal of the Economic and Social History of the Orient, 18(1): 53-114.
Karabulut E. (2014). 42 Numaralı Rumeli Kazaskerliği ve Rumeli Sadareti Mahkemesi Defteri (H.1034-35/M.1625) (İnceleme – Metin). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul.
Karakışla Y.S. (2007). Osmanlı Sanayi İşçisi Sınıfının Doğusu 1839-1923. Quataert D. & Zürcher E.J. (Der.). Osmanlı’dan Cumhuriyet Türkiyesi’ne İşçiler 1839-1950. İstanbul. İletişim Yayınları: 27-55.
Keyder Ç. (1999). Osmanlı Devleti ve Dünya Ekonomik Sistemi. Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 3. İstanbul: İletşim Yayınları: 642-652.
Kırpık C. (2004). Osmanlı Devleti’nde İşçiler ve İşçi Hareketleri (1876-1914). Yayınlanmamış Doktora Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Koç Y. (2013). Klasik Dönem Osmanlı Kanunnamelerinde Halk Algısı ve Tasnifi. Millî Folklor, 98: 32-45.
Kolçak, Ö. (2005). Osmanlılarda Bir Küçük Sanayi Örneği: Selanik Çuha Dokumacılığı (1500-1650).Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kurnaz Ş. (1991). Cumhuriyet Öncesi Türk Kadını. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları.
Kurt A. (1999). Osmanlı’da Kadının Sosyo-ekonomik Konumu, Osmanlı, 5. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları: 434-450.
Kütükoğlu M. (1983).Osmanlılarda Narh Müessesesi ve 1640 Tarihli Narh Defteri. İstanbul: Enderun Kitabevi.
Makal A. (2010). Türkiye’de Erken Cumhuriyet Döneminde Kadın Emeği. Çalışma ve Toplum, 25: 13-40.
Makal A. (1999). XIX. Yüzyıl Başlarında Osmanlı İmparatorluğu’nda Çalışma İlişkileri, Osmanlı, 5. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları: 86-109.
Nureski D. (2014). Osmanlı Kaynaklarına Göre Kültür Merkezi Konumundaki Makedonya Şehirleri ve Özellikleri. Balkan Araştırma Enstitüsü Dergisi, 3(1): 63-102.
Oktar T. (1998). Osmanlı Toplumunda Kadının Çalışma Yaşamı-Osmanlı Kadınları Çalıştırma Cemiyet-i İslamiyesi. İstanbul: Bilim Teknik Yayınevi.
Ökçün G.; Korkut B. & Pamuk Ş. (1999). Osmanlı Devleti’nde Ücretler (1839-1913). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 3. İstanbul: İletşim Yayınları: 753-759.
Önder N. (2013). Türkiye’de Kadın İşgücünün Görünümü. ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi, 1(1): 35-61.
Özbay R.D. (2003). 19. Yüzyılda Osmanlı’da Devletin Emek İstihdamı. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Özdeğer M. (2007). Vize Kazası Vakıfları -XVI. Yüzyıl Arşiv Kaynaklarına Göre. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 22(1): 165-187.
Özger Y. (2012). Osmanlı’da Kadınların Memuriyette İstihdamı Meselesi ve Sicil-i Ahvalde Kayıtlı Memurelerin Resmi Hal Tercümeleri. History Studies, 4(1): 419-446.
Özkiraz A. (2011). İkinci Meşrutiyet Döneminde Kadın Olmak. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 3(1): 1-10.
Quataert D. (1999). XIX. Yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu’nda İşçi ve Devlet, Osmanlı, 5. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları: 77-85.
Quataert D. (2007). Selanik’teki İşçiler, 1850-1912. İçinde,Quataert D. & Zürcher E.J. (Der.), Osmanlı’dan Cumhuriyet Türkiyesi’nde İşçiler 1839-1950. İstanbul: İletişim Yayınları: 97-123.
Sarc Ö.C. (1999). Tanzimat ve Sanayimiz, Tanzimat I. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları: 423-440.
Sencer O. (1969). Türkiye’de İşçi Sınıfı Doğuşu ve Yapısı. İstanbul: Habora Kitabevi.
Shahr F.Z. (2002). Kentsel Alana Kadının Katılımı: XVII. Yüzyıl İstanbulu'nda Kadın Vakıfları. İçinde, Güzel H.C.; Çiçek K. & Koca S. (Ed.), Türkler, 14. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları: 9-27.
Tekeli Ş. (1999). Kadın. Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 3. İstanbul: İletşim Yayınları: 1190-1204.
Toprak Z. (2014). Türkiye’de Kadın Özgürlüğü ve Feminizm (1908-1935). İstanbul: TVYY.
Yardımcı M.E. (2004). Nüfus ve Arazi Tahrir Defterlerine Göre XV. ve XVI. Yüzyıllarda Bosna Livasının Sosyal ve Ekonomik Yapısı. Yayınlanmış Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yerolimpos A. (1999). Tanzimat Dönemi’nde Kuzey Yunanistan’da Şehircilik ve Modernleşme (1839’dan 19.yy. Sonuna). İçinde, Dumont P. & Georgeon F. (Ed.), Modernleşme Sürecinde Osmanlı Kentleri. TVYY: 30-60.
Yıldırım K. (2012). Balkan Savaşları’nın Osmanlı’da İşçi Hareketleri Üzerindeki Etkileri. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 12(2): 213-234.
Koca K.Y. (1998). Osmanlı’da Kadın ve İktisat. İstanbul: Beyan Yayınları.
Akdeniz S. (2011). Tanzimat Dönemi Edebiyatçılarının Kadın Problemine Yaklaşım Biçimleri. Internet adresi: http://cws.emu.edu.tr/en/conferences /2nd_int/pdf/safiye%20akde niz.pdf. Erişim tarihi: 14.7.2015.
Avcı Y. (2007). Osmanlı Devletinde Tanzimat Döneminde Otoriter Modernleşme ve Kadının Özgürleşmesi Meselesi. Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, 21: 1-18.
Aydın M. (2002). Osmanlı Dünyasında Yahudi Kira Kadınlar. Belleten, LXV (243): 623-635.
Baş E.(2006). Arşiv Belgelerinden Hareketle XVIII. Y.Y. Osmanlı Toplum Hayatında Kadın. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
BOA.A.DVNS.MHM.,10/MF.MKT.,199/İ.DH.,1344/BEO.,2664/ZB.,311/DH.İD.,65/ İDUİT.,120.
Çakır İ.E. (2014). Osmanlı Toplumunda Köle ve Cariyeler, Sofya 1550-1684. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 36: 201-216.
Çimen A. (2012). Sayım, Kayıt Düzeni ve Teşkilatlanma Açısından Osmanlı’da Nüfus Hizmetleri. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(3): 183-216.
Demir F. (2008). Tarihsel Süreç İçinde Kadın Hakları ve Kadının Çalışma Hayatı İçindeki Yeri. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 21(4): 8-24.
Dingeç E. (2010).Osmanlı Toplumunda Kadınların Üretime Katkıları. History Studies, 2(1): 9-30.
Dulum S. (2006).Osmanlı Devleti’nde Kadının Statüsü, Eğitimi ve Çalışma Hayatı (1839-1918). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Dumont P. (2014). Yahudi, Sosyalist ve Osmanlı Bir Örgüt, Selanik İşçi Federasyonu. İçinde, Tunçay M. & Zürcher E.J. (Der.), Osmanlı İmparatorluğu’nda Sosyalizm ve Milliyetçilik (1876-1923). İstanbul: İletişim Yay: 73-112.
Elibol N. (2007). Osmanlı İmparatorluğu’nda Nüfus Meselesi ve Demografi Araştırmaları. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(2):135-160.
Emen H. (2010). 494 Numaralı Tahrir Defterine Göre Rumeli Bölgesinde Nüfus ve Yerleşme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ertuğrul Ö. (1991). Avrat Pazarı. DİA, IV: 125.
Evliya Çelebi Seyahatnamesi (2001). Dağlı Y. & Kahraman S.A. (Haz.), 5. İstanbul: YKY.
Evliya Çelebi Seyahatnamesi (2003). Dağlı Y. & Kahraman S.A. (Haz.), 8. İstanbul: YKY.
Faroqhi S. (2004). Krizler ve Değişim 1590-1699. İçinde, İnalcık H. & Quataert D.(Ed.), Osmanlı İmparatorluğu’nun Ekonomik ve Sosyal Tarihi 2. İstanbul. Eren Yayıncılık: 543-757.
Faroqhi S. (2008). Osmanlı Dünyasında Üretmek, Pazarlamak, Yaşamak. İstanbul: YKY.
Filan K. (2009). Osmanlı Bosnası’nda Vakıf Kuran Kadınlar. İçinde, Buturović A. & Schick İ.C. (Der.), Osmanlı Döneminde Balkan Kadınları Toplumsal Cinsiyet, Kültür, Tarih. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları:109-136.
Gerber H. (Nov.1980). Social and Economic Position of Women in an Ottoman City, Bursa, 1600-1700. International Journal of Middle East Studies, 12(3): 231-244.
Gökçe T. (2007). 1695 Tarihli Mufassal Avarız Defterine Göre Filibe Kazasında Nüfus ve Yerleşme Düzeni. Tarih İncelemeleri Dergisi, 22(2): 53-107.
Gülmez M. (1996). 1908 Grevleri. İçinde, Türkiye Sendikacılık Ansiklopedisi 1. Ankara: Tarih Vakfı Yurt Yayınları:175-178.
Gülmez M. (1999). Tanzimat’tan Sonra İşçi Örgütlenmesi ve Çalışma Koşulları (1839-1919). İçinde, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 3. İstanbul: İletşim Yayınları: 792-802.
Gülten S. (2012). XVI. Yüzyılda Prizren Kazası. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(20): 184-199.
Gülten S. (2013). Prizren Vakıflarına Dair. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(24):133-141.
Güzel Ş. (1999). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Toplumsal Değişim ve Kadın, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 3. İstanbul: İletşim Yayınları: 858-874.
İnalcık H. (1996). Köy, Köylü ve İmparatorluk. İçinde, Eren M.S. (Haz.), Osmanlı İmparatorluğu Toplum ve Ekonomi. İstanbul. Eren Yayıncılık:1-14.
İnalcık H. (1996). Osmanlılar’da Raiyyet Rüsûmu. İçinde, Eren M.S. (Haz.), Osmanlı İmparatorluğu Toplum ve Ekonomi. İstanbul. Eren Yayıncılık: 31-65.
Jennings R.(Jan.1975). Women in Early 17th Century Ottoman Judicial Records: The Sharia Court of Anatolian Kayseri. Journal of the Economic and Social History of the Orient, 18(1): 53-114.
Karabulut E. (2014). 42 Numaralı Rumeli Kazaskerliği ve Rumeli Sadareti Mahkemesi Defteri (H.1034-35/M.1625) (İnceleme – Metin). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul.
Karakışla Y.S. (2007). Osmanlı Sanayi İşçisi Sınıfının Doğusu 1839-1923. Quataert D. & Zürcher E.J. (Der.). Osmanlı’dan Cumhuriyet Türkiyesi’ne İşçiler 1839-1950. İstanbul. İletişim Yayınları: 27-55.
Keyder Ç. (1999). Osmanlı Devleti ve Dünya Ekonomik Sistemi. Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 3. İstanbul: İletşim Yayınları: 642-652.
Kırpık C. (2004). Osmanlı Devleti’nde İşçiler ve İşçi Hareketleri (1876-1914). Yayınlanmamış Doktora Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Koç Y. (2013). Klasik Dönem Osmanlı Kanunnamelerinde Halk Algısı ve Tasnifi. Millî Folklor, 98: 32-45.
Kolçak, Ö. (2005). Osmanlılarda Bir Küçük Sanayi Örneği: Selanik Çuha Dokumacılığı (1500-1650).Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kurnaz Ş. (1991). Cumhuriyet Öncesi Türk Kadını. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları.
Kurt A. (1999). Osmanlı’da Kadının Sosyo-ekonomik Konumu, Osmanlı, 5. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları: 434-450.
Kütükoğlu M. (1983).Osmanlılarda Narh Müessesesi ve 1640 Tarihli Narh Defteri. İstanbul: Enderun Kitabevi.
Makal A. (2010). Türkiye’de Erken Cumhuriyet Döneminde Kadın Emeği. Çalışma ve Toplum, 25: 13-40.
Makal A. (1999). XIX. Yüzyıl Başlarında Osmanlı İmparatorluğu’nda Çalışma İlişkileri, Osmanlı, 5. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları: 86-109.
Nureski D. (2014). Osmanlı Kaynaklarına Göre Kültür Merkezi Konumundaki Makedonya Şehirleri ve Özellikleri. Balkan Araştırma Enstitüsü Dergisi, 3(1): 63-102.
Oktar T. (1998). Osmanlı Toplumunda Kadının Çalışma Yaşamı-Osmanlı Kadınları Çalıştırma Cemiyet-i İslamiyesi. İstanbul: Bilim Teknik Yayınevi.
Ökçün G.; Korkut B. & Pamuk Ş. (1999). Osmanlı Devleti’nde Ücretler (1839-1913). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 3. İstanbul: İletşim Yayınları: 753-759.
Önder N. (2013). Türkiye’de Kadın İşgücünün Görünümü. ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi, 1(1): 35-61.
Özbay R.D. (2003). 19. Yüzyılda Osmanlı’da Devletin Emek İstihdamı. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Özdeğer M. (2007). Vize Kazası Vakıfları -XVI. Yüzyıl Arşiv Kaynaklarına Göre. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 22(1): 165-187.
Özger Y. (2012). Osmanlı’da Kadınların Memuriyette İstihdamı Meselesi ve Sicil-i Ahvalde Kayıtlı Memurelerin Resmi Hal Tercümeleri. History Studies, 4(1): 419-446.
Özkiraz A. (2011). İkinci Meşrutiyet Döneminde Kadın Olmak. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 3(1): 1-10.
Quataert D. (1999). XIX. Yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu’nda İşçi ve Devlet, Osmanlı, 5. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları: 77-85.
Quataert D. (2007). Selanik’teki İşçiler, 1850-1912. İçinde,Quataert D. & Zürcher E.J. (Der.), Osmanlı’dan Cumhuriyet Türkiyesi’nde İşçiler 1839-1950. İstanbul: İletişim Yayınları: 97-123.
Sarc Ö.C. (1999). Tanzimat ve Sanayimiz, Tanzimat I. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları: 423-440.
Sencer O. (1969). Türkiye’de İşçi Sınıfı Doğuşu ve Yapısı. İstanbul: Habora Kitabevi.
Shahr F.Z. (2002). Kentsel Alana Kadının Katılımı: XVII. Yüzyıl İstanbulu'nda Kadın Vakıfları. İçinde, Güzel H.C.; Çiçek K. & Koca S. (Ed.), Türkler, 14. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları: 9-27.
Tekeli Ş. (1999). Kadın. Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 3. İstanbul: İletşim Yayınları: 1190-1204.
Toprak Z. (2014). Türkiye’de Kadın Özgürlüğü ve Feminizm (1908-1935). İstanbul: TVYY.
Yardımcı M.E. (2004). Nüfus ve Arazi Tahrir Defterlerine Göre XV. ve XVI. Yüzyıllarda Bosna Livasının Sosyal ve Ekonomik Yapısı. Yayınlanmış Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yerolimpos A. (1999). Tanzimat Dönemi’nde Kuzey Yunanistan’da Şehircilik ve Modernleşme (1839’dan 19.yy. Sonuna). İçinde, Dumont P. & Georgeon F. (Ed.), Modernleşme Sürecinde Osmanlı Kentleri. TVYY: 30-60.
Yıldırım K. (2012). Balkan Savaşları’nın Osmanlı’da İşçi Hareketleri Üzerindeki Etkileri. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 12(2): 213-234.
Koca K.Y. (1998). Osmanlı’da Kadın ve İktisat. İstanbul: Beyan Yayınları.
İndir
Yayınlanmış
2017-10-10
Nasıl Atıf Yapılır
Tütüncü, G., & Ünal, N. (2017). Rumeli’de Kadınların Çalışma Hayatındaki Yeri: Klasik Dönemden Modern Döneme. Kadın/Woman 2000, Journal for Women’s Studies, 18(1), 63–83. https://doi.org/10.33831/jws.v18i1.263
Sayı
Bölüm
Makaleler
Lisans
Authors who publish with this journal agree to the following terms:
- Authors retain copyright and grant the journal right of first publication, with the work [6 months] after publication simultaneously licensed under a Creative Commons Attribution License that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in this journal.
- Authors are able to enter into separate, additional contractual arrangements for the non-exclusive distribution of the journal's published version of the work (e.g., post it to an institutional repository or publish it in a book), with an acknowledgement of its initial publication in this journal.
- Authors are permitted and encouraged to post their work online (e.g., in institutional repositories or on their website) prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work (See The Effect of Open Access)
