İran'da Kadın Türkiye'de Göçmen Olmak
DOI:
https://doi.org/10.33831/jws.v23i2.330Anahtar Kelimeler:
İran- Türkiye- kadın- göç- çalışma hayatıÖzet
Bu çalışmanın amacı, İran’dan Türkiye’ye göç eden kadınların İran’daki çalışma hayatına katılımını analiz edip, karşılaştıkları sorunlara, devrimin inşa ettiği toplumsal kimliğe ve kadınların topluma entegrasyon problemlerine çözüm önerisi geliştimektir. Bu amçla devrim sonrası İran’da doğmuş, lisans eğitimini tamamlamış ve sonrasında Türkiye’ye göç etmiş altı kadınla ve konuya dair üç uzmanla görüşme gerçekleştirilmiştir.. Çalışmanın sonucunda ise İran’daki kadınların eğitim yaşamında maruz kaldıkları kısıtlamalar, dinsel, siyasal baskılar ve ekonomik refah arayışı nedeniyle göçün artış gösterdiği bulgular arasında yer almaktadır.
Referanslar
Abrahamian, E. (2014). Modern İran Tarihi. (Çev. D. Şendil). 2. Baskı, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Andreeva, E. (2007). Russia and Iran in the Great Game: Travelogues and Orientalism. Abington: Routledge.
Ateş, T. (2009). Siyasal Tarih. 3. Baskı. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Braidotti, R. (2017). Göçebe Özneler. (Çev. Ö. Karakaş). İstanbul: Kolektif Kitap.
Cankoçak, R. (2016). Tek cinsiyetçi toplum modeli ve kadının üç boyutlu yalnızlığı. (Yay. Haz. Z. Direk). Cinsiyeti Yazmak içinde (215-236). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Castles, S. (2000). Ethnicity and Globalization, From Migrant Worker to Transnational Citizen. London: Sage..
Castles, S., & Miller, M. J. (2008). Göçler Çağı Modern Dünyada Uluslararası Göç Hareketleri. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Cockburn, C. (2004). The Continuum of Violence: A Gender Perspective on War and Peace. Sites of Violence: Gender and Conflict Zones, içinde Wenona Giles ve Jennifer Hyndman (Ed.) Los Angeles: University of California Press.
Çoşkun, E. (2016). Türkiye'nin göç rejiminde toplumsal cinsiyet faktörü: Ugandalı göçmen kadınlar örneği. Fe Dergi. 8(1): 91-104.
Çoşkun, E. (2017). Türkiye ’de kağıtsız göçmen kadınlar ve sosyal hizmetler. Çalışma ve Toplum. 3: 1299-1315.
Creswell, J. W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri. (Çev. M. Aydın). Ankara: Siyasal Kitapevi.
Çırak Kurt, S. (2019). Nitel veri analizi. (Ed. S. Şen ve İ. Yıldırım). Eğitimde Araştırma Yöntemleri içinde (439-463). Ankara: Nobel Yayınları.
Dedeoğlu, S. & Ekiz-Gökmen, Ç. (2020). Göç teorileri, göçmen emeği ve entegrasyon: kadınların yeri. (Der. K. Biehl ve D. Danış). Toplumsal Cinsiyet Perspektifinden Türkiye’de Göç Araştırmaları içinde (18-37). İstanbul: Sabancı Üniversitesi Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Mükemmeliyet Merkezi.
Evgeny, S. (2013). The Great Game, 1856-1907: Russo-British Relations in Central and East Asia. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press.
Faist, T. (2003a). Sınırları aşmak, devletaşırı alan konsepti. (çev. S. Dingiloğlu). T. Faist (ed), Devletaşırı Alan Almanya ve Türkiye Arasında Siyaset, Ticaret ve Kültür içinde (15-56). İstanbul: Bağlam Yayınları.
Faist, T. (2003b). Uluslararası Göç ve Ulusaşırı Toplumsal Alanlar. (Çev. A. Z. Gündoğan vd.). İstanbul: Bağlam Yayınları.
Freedman, J. (2015). Gendering the International Asylum and Refugee Debate. 2nd Edition. Basingstoke: Palgrave MacMillan.
Freedman, J. (2016). Sexual and gender- based violence against refugee women: a hidden aspect of the refugee crisis. Reproductive Health Matters, 24(47): 18- 26.
GİB (Göç İdaresi Başkanlığı /Genel Müdürlüğü). Kitlesel Göçler. https://www.goc.gov.tr/ kitlesel-akinlar, (Erişim Tarihi: 24.12.2020).
Green, J.D. (2003). Countermobilization in the Iranian Revalution. In (Ed. by. J.A. Goldstone). Revolutions. 3.rd Ed. Wadsworth: Thomson. 235-245.
Güral, D. (2006). İnsan ticareti mağdurları. Uluslararası Göç Sempozyumu 8-11 Aralık 2005. İstanbul: Zeytinburnu Belediye Başkanlığı.
İran İslam Cumhuriyeti Anayasası (Orjinali Farsça), http://www.divan- edalat.ir/show.php?page=base (11.01.2022)
İran İslam Cumhuriyeti Medeni Kanun (Orjinali Farsça), http://www.ghanoonbaz.com/anavin/Madani/Canoon_Madani/Madany.htm (11.01.2022)
Johnson, J. M. (2002). In Depth Interview Research Context & Method. (Ed. J. F. Gubrium & J. A. Holstein). London: Sage Publications.
Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi. İstanbul: Nobel Yayıncılık.
Kırılmaz, A., ve Erol, M. S. (2018). İran Diasporası’nda kadın üzerine bir okuma. Uluslararası Kriz ve Siyaset Araştırmaları Dergisi, 2(2): 14-43.
Koç, M. (2017). İran’da Devlet Yapısı ve Temel Kurumlar-I: Devrim Rehberliği. (Ed. U. Başar). İRAM Analiz.
Lacoste, Y. (2008). Büyük Oyunu Anlamak. (Çev. İ.Akça). 2. Baskı. İstanbul: NTV Yayınları.
Loftı, S., Porsuk, S. (2021). Türkiye’ye göç etmiş İranlı kadınların sosyo ekonomik durumlarının değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 20(78). 1047-1059.
Özdal, B. (2000). 21. Yüzyıla Doğru Almanya’daki Türkler ve Türkiye-Almanya İlişkilerine Etkileri. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Sayın, H. (2019). Uluslararası Göç ve Uluslararası Güvenlik. Ankara: Berikan Yayınevi.
Sayın, H. ve Çırakoğlu, A. (2018). Din ve modernlik tartışmaları çerçevesinde 1979 İran Devrimi. İnsan&Toplum. 8(4). 95-123.
Spijkerboer, T. (1994). Women and Refugee Status; Beyond the Public/ Private Distinction, Study Commissioned by the Emancipation Council, The Hague.
Statistical Center of Iran. Statistical Yearbook, 1396: 2017-2018 https://www.amar.org.ir/Portals/1/yearbook/1396/17.pdf, (Erişim Tarihi 11.12.2020).
Tanesini, A. (2012). Feminist Epitemolojilere Giriş. (Çev: G. Demiriz vd). İstanbul: Sentez Yayıncılık.
Tekeli, İ. (2008). Göç ve Ötesi. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Tekin, H. H. ve Tekin, H. (2006). Nitel araştırma yönteminin bir veri toplama tekniği olarak derinlemesine görüşme. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3(13): 101-116.
Toksöz, G. (2006). Uluslararası Emek Göçü. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
UNESCO Institute For Statistics, http://uis.unesco.org/en/uis-student-flow Erişim Tarihi (11.12.2020).
World Bank, World Development Indicators, https://databank.worldbank. org/source/world-development-indicators, (Erişim Tarihi: 11.12.2020).
Yantur, P. (2017). Ortadoğu Ülkeleri Perspektifinde Kadın İstihdamı İran ve Türkiye Örneği. Marmara Üniversitesi Doktora Tezi.
Yergin, D. (1995). Petrol. (Çev. K. Tuncay). Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Yılmaz-Başçeri, E. (1998). Uluslararası göç. (Haz. F. Sönmezoğlu). Uluslararası Politikita Yeni Alanlar Yeni Bakışlar içinde. İstanbul: Der Yayınları.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Kadın/Woman 2000, Journal for Women's Studies
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Authors who publish with this journal agree to the following terms:
- Authors retain copyright and grant the journal right of first publication, with the work [6 months] after publication simultaneously licensed under a Creative Commons Attribution License that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in this journal.
- Authors are able to enter into separate, additional contractual arrangements for the non-exclusive distribution of the journal's published version of the work (e.g., post it to an institutional repository or publish it in a book), with an acknowledgement of its initial publication in this journal.
- Authors are permitted and encouraged to post their work online (e.g., in institutional repositories or on their website) prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work (See The Effect of Open Access)
